Railtoerweekend
Beste medefietsers, motorrijders en begeleiders,
Gisteren moest ik echt even bijkomen en had even geen puf om jullie allemaal enorm te bedanken. Wat hebben jullie me allemaal een ontzettend leuk weekend bezorgd! En wat ben ik enorm trots op jullie allen! Het is veel werk geweest om dit allemaal te organiseren, maar dan krijg je er ook wel heel veel voor terug. Wat mij betreft is dit zeker voor herhaling vatbaar. Het draaiboek is klaar, dus het meeste zou een volgende keer zo weer gebruikt kunnen worden. Naar mijn idee is het een zeer goed doel de enigste hobbel om weer 20 sponsors over de streep te trekken, waar we vanaf nu een jaar de tijd voor hebben om dit voor elkaar te krijgen.
Ik laat jullie nog weten waar jullie alle foto’s heen kunnen mailen of op welke site de foto’s gezet kunnen worden. Ik zou het heel leuk vinden als een fotoboek wordt gemaakt met alle foto’s van het evenement erin. Wie biedt zich aan om dit op zich te nemen? Ik ben hier zelf helaas niet heel erg handig in. Bij Blurb.com (Amerikaanse site) betaal je bij bestelling van 50 boeken formaat A4 tot 40 pagina’s € 21.20 per boek. Op zich een prima prijs denk ik. Wie heeft belangstelling?
Nogmaals heel hartelijk bedankt voor alles en hopelijk houden we contact en wordt er nog een reünie georganiseerd.
Met vriendelijke groet,
Paul Bakker
Lieve mannen,
Wat een waanzinnig weekend!!!
Vanaf vrijdagochtend 8.00 uur tot zondagavond was het een groot feest.
Jullie mogen het best weten, we hebben de afgelopen weken regelmatig slecht geslapen: het was zo snel gezegd, maar dan moet het gebeuren. Dankzij jullie fantastische begeleiding kregen we door de trainingsritten vertrouwen en we leerden snel. Goed smeren, goed eten en vooral heeel veel appeltaart. Gezellige zondagochtenden met steeds meer kilometers: 50, 80, 100, 140 en zelfs 175. Toen we dat volbrachten, kwam ook de rit Parijs- De Kaag binnen bereik.
Zenuwachtig en met onrustige benen stonden we op afgesproken plek op Schiphol. We voelden de spanning stijgen toen we met 300 km per uur door het noorden van Frankrijk raasden. Geen vlakke polderwegen, maar mooie glooiende heuvels. Hoe gaan we dat doen?
Aankomst in Parijs:
Als een echte profploeg werden we omgeven door verzorgers Theo, Dick en Peter en de motormuizen die ons al eerder strak rond Amsterdam hadden geleid. Sarce Coeur, Montparnasse en hoe kom je met een karavaan de stad uit. Buiten Parijs de eerste colletjes. Wat een ploeg zijn we: de saamhorigheid is fantastisch: zo gaan we het met elkaar halen. Jullie mannen moeten wel vaak plassen, maar dat geeft niet: kunnen wij even op adem komen. Paul heeft toppers weten te strikken voor deze monsterrit. We bevinden ons in gezelschap van topsporters die bovenal hele aardige kerels blijken te zijn. Na 93 km: Compiegne: kaseien en bier. Laat eten, motormuizen hebben het zichtbaar naar het zin. Wij vrouwen worden gedragen door zoveel aardige, praatgrage mannen, maar we zijn moe en gespannen voor de volgende etappe. We haken af.
Na 4,5 uur slapen/woelen om 05.00 reveille. Nu wat minder praatjes. Mooie momenten bij de auto van Theo: bidons vullen, banden pompen, gelletjes in de zakken en gaan. “Zorg goed voor jezelf”.
230 kilometer trappen, klimmen en dalen. Wat een kanjerploeg! Heel sociaal houden de krachtigste mannen de anderen uit de wind. Kurt en Rob rijden 2,5 dag stug op kop. Wat een eind en wat knap dat alle mannen de etappe uitrijden. Zelfs Ron Sengers die een maand geleden nog met krukken liep. Vanuit de camper hebben wij jullie enige tijd op een afstandje kunnen volgen. Prachtige beelden. De motorrijders begeleiden het verkeer rond de ploeg heel vakkundig. Ook dat is een kunst.
We bereiken Brussel en trotseren tramrails en andere verkeersobstakels. Gelukkig bereiken we allemaal zonder kleerscheuren ons hotel. Heerlijk op tijd. Voldoende tijd voor een uitgebreide en zeer amsante borrel Nu we deze etappe hebben volbracht, komt de rest ook goed. We hebben een hele gezellige avond. Onze wielerwoordenschat wordt verder uitgebreid. De tranen van het lachen lopen ons over de wangen.
Na een fantastisch ontbijt met croissants en rijstepap weer de fiets op. Regenduppels drukken de pret niet. We racen naar Antwerpen, drinken (gratis) koffie bij het Shell station in Roosendaal. De Maastunnel door en bij de Euromast onze laatste stop. We willen graag naar huis, maar we beseffen ons dat het einde van dit fantastische weekend nadert.
De laaste uren door bekend Hollands polderland en dan Kaag in zicht: WE MADE IT! Een overweldigende ontvangst. Als olympisch kampioenen worden we onthaald.
Mannen wat een geweldig weekend. Wij hadden het voor geen goud willen missen. Heel veel dank voor alle zorgen en vriendschap.
Lieve groeten en tot snel, Linda en Monique
P.S. Houd 18 of 25 juni vanaf 15.00 uur alvast vrij in je agenda voor de reuni.
