Railtoerweekend
Het worden er ieder jaar meer, dus steeds weer lastiger een goede locatie te vinden om ons verblijf te vinden, dit keer hebben we gekozen voor Hotel Petry in het mooie plaatsje Vianden.Alle andere jaren zijn we in een hotel geweest wat buiten een plaatsje lag omdat je dan een prijsafspraak voor de drankjes kan maken als je de feestavonden viert zodat je een gezamenlijke drinkpot kan doen.Hierop kwamen een paar opmerkingen uit de groep of dat niet eens anders kon. Dus nu gekozen voor een plek midden in de plaats Vianden. Iedereen kon nu s’avonds een kant op (wat ik persoonlijk niet zo leuk vond omdat de groep in zijn geheel een beetje uit elkaar valt.
We zijn donderdag weer verzameld (de helft van de groep ongeveer) bij café van Heumen bij Waalwijk waar het busje weer de gehele avond heen en weer reed van de kroeg naar het bedrijf Altena (waar de motoren binnen kunnen staan) en naar het F1 hotel. Waarvoor nog geweldig bedankt mannen voor de geweldige inzet van de chauffeurs. Om een uur of twaalf werd iedereen weer naar zijn slaapplaats teruggebracht. We moesten er de volgende dag weer vroeg uit.
Vrijdag werden we weer grandioos welkom geheten door Altena in hun kantine waar we de briefing deden en waar alle sponsoren ook nog even genoemd werden. De route liep richting het zuiden Langs Houfalize de Ardennen in, de sfeer zat er goed in. S’avonds bij het hotel lekker op het terras gezeten en daarna aan tafel, het eten was goed. Daarna ging de groep uit elkaar om hier en daar een kroeg te bezoeken alhoewel velen bij het hotel bleven hangen.
Zaterdag om een uur of elf zijn we als groep van ongeveer 45 motoren en 3 volgauto’s een rondrit in de eifel en ardennen gaan maken van ongeveer 100 kilometer. Om een uur of half vier in de middag weer bij het hotel aangekomen, daar bleek dat een van de motoren van een paar jongens die alleen in de omgeving waren gaan toeren kapotgegaan was, dus die moest nog even opgehaald worden. De motor was ongeveer een half uurtje na aankomst bij het hotel weer gemaakt door de sleutkanjers dus hij kon weer rijden. Overdag hoorde Rob nog dat het met zijn vrouw niet goed ging dus die is jammer genoeg richting zijn woonplaats gegaan, het bleek achteraf gelukkig mee te vallen. Iedereen was geraakt door dit gebeuren, er is met de pet rondgegaan om hun een hart onder de riem te steken. Om ongeveer vijf uur was het spijker slaan voor een geldprijs waar bijna iedereen aan meegedaan heeft. Het werd weer heel gezellig. De avond was ook geweldig leuk, de gehele tijd werd het blok waar de spijkers in moesten gebruikt om voor een biertje er tegen mekaar een paar spijkers in te jassen.
Zondag weer terug over kleine weggetjes met hele mooie uitzichten en een lekkere lunch. Onderweg ging nog wel de motor van Vincent kapot, die kon ter plekke niet meer gerepareerd worden dus die ging op de aanhanger (die we voor nood meenemen) en ging mee naar het eindpunt. Dit was in het plaatse Molenschot waar het afscheidsdiner genuttigd werd in de drie linden.Het afscheid van elkaar nemen is voor mij altijd wel een beetje emotioneel want het duurt dan weer een heel jaar voordat je de meeste toch wel dierbaar geworden mensen weer terugziet.
Het was weer een geweldig gezellig weekend en een extra dank voor de begeleiding, jullie waren weer geweldig. Zonder jullie inzet zouden wij dit motorweekend niet kunnen organiseren.
Groeten Teun
